Dowiedz się, na czym polega diagnostyka POChP

 POChP, czyli Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc, to trzecia najczęstsza przyczyna umieralności na świecie. Szacunkowo choruje na nią około 380 milionów ludzi, z czego w samej Polsce około 2 milionów. Choroba może się latami rozwijać bezobjawowo, przez co wielu chorych zgłasza się do lekarza dopiero w późnym stadium zaawansowania POChP. Tymczasem wczesne postawienie diagnozy pozwala wdrożyć odpowiednie leczenie, co może złagodzić objawy choroby i podnieść komfort życia chorego. Jakie są metody diagnostyki POChP? Dowiedz się tego z naszego artykułu.

Kiedy należy zgłosić się na badania diagnostyczne?

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc najczęściej jest diagnozowana u osób po 40. roku życia, które były narażone na wywołujące ją czynniki środowiskowe, w tym pyły i gazy. W głównej mierze dotyczy to palaczy wyrobów tytoniowych, ale też osób pracujących w warunkach dużego zapylenia czy żyjących w regionie charakteryzującym się bardzo niską jakością powietrza.

Jeśli więc jesteś po czterdziestce, znajdujesz się w grupie ryzyka POChP i obserwujesz u siebie takie objawy, jak przewlekły kaszel, duszność, męczliwość, częste odkrztuszanie plwociny czy niska tolerancja wysiłkowa (wyraźne pogorszenie kondycji fizycznej), to w pierwszej kolejności zgłoś się do lekarza pierwszego kontaktu.

Lekarz oceni, czy w Twoim przypadku wskazana jest diagnostyka POChP, a jeśli tak, to skieruje Cię do poradni pulmonologicznej.

Podstawą diagnostyki POChP jest spirometria

Badanie spirometryczne to pierwsza procedura, jaką wdraża się w sytuacji podejrzenia Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc u pacjenta.,  Celem badania spirometrycznego jest m.in. określenie wskaźnika FEV1 (wyraża objętość powietrza wydmuchanego w pierwszej sekundzie nasilonego wydechu) oraz wskaźnika FVC (natężonej pojemności życiowej płuc).

Na czym dokładnie polega badanie spirometryczne? Wykorzystuje się do niego specjalny aparat nazywany spirometrem. Pacjent przy użyciu ustnika wdmuchuje cały zapas powietrza zgromadzonego w płucach zgodnie z poleceniami personelu medycznego (często dość kategorycznie motywującego pacjenta do wysiłku). Po zakończeniu badania wyniki analizuje lekarz, który na ich podstawie może stwierdzić u pacjenta utrwalone zwężenie oskrzeli. Jest to zaburzenie mogące wskazywać na Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc.

Jeśli jednak wynik badania spirometrycznego jest niejednoznaczny, to pacjent zostanie skierowany na dodatkowe badania.

Pozostałe metody diagnozowania POChP

W ramach pogłębionej diagnostyki pacjent może zostać poddany szeregowi innych badań. Najważniejsze z nich to:

• RTG klatki piersiowej – diagnostyka obrazowa pozwala lekarzowi dostrzec ewentualne cechy rozdęcia miąższu płuc oraz obecność pęcherzy rozedmowych (są to częste zmiany w płucach towarzyszące POChP);
• Echo serca – czyli badanie umożliwiające ocenę wymiarów mięśnia sercowego;
• EKG – to badanie przeprowadza się w celu sprawdzenia, czy u pacjenta nie występuje przerost prawej komory serca, co może sugerować właśnie Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc);
• Badanie czynnościowe układu oddechowego (pletyzmografia), które ma określić całkowitą pojemność płuc, objętość zalegającą oraz wskaźnik FRC (Functional Residual Capacity) odnoszący się do czynnościowej pojemności zalegającej płuc czyli ilości powietrza pozostającej w płucach po wykonaniu spokojnego wydechu
• Gazometria z pulsoksymetrią – te badania umożliwiają oszacowanie wymiany gazowej i równowagi kwasowo-zasadowej w organizmie oraz procentowego nasycenia krwi tętniczej tlenem;
• Ergospirometria – nazywana również próbą wysiłkową. W ramach tego badania dokonuje się pomiaru gazów w powietrzu oddechowym podczas 6-minutowego chodu;

Jeśli diagnostyka POChP rzeczywiście potwierdzi chorobę, to pacjent zostanie objęty leczeniem mającym na celu przede wszystkim złagodzenie objawów i tym samym podniesienie komfortu życia.

Czy POChP można leczyć?

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc prowadzi do nieodwracalnych zmian w drogach oddechowych i uszkodzenia płuc. Jest to więc choroba, której nie można wyleczyć, natomiast istnieją dziś terapie, które dają szansę na uniknięcie inwalidztwa, pełną samodzielność, a nawet zachowanie aktywności życiowej w ograniczonym stopniu. Wiele zależy tutaj od wczesnego postawienia diagnozy, stąd tak ważne jest, aby nie lekceważyć wspomnianych wcześniej objawów i nie odkładać w nieskończoność wizyty u lekarza.

Więcej informacji na temat Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc, w tym objawów, metod leczenia i diagnostyki POChP, znajdziesz na stronie internetowej https://oddychajmy.pl.